การฟื้นฟูโรคหลอดเลือดสมอง (Stroke) ใช้เวลานานเท่าไหร่ ?

    การฟื้นฟูผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง (Stroke) จะใช้ระยะเวลาในฟื้นฟูแตกต่างกัน ตามอาการการรักษา อัมพฤกษ์ อัมพาต เส้นเลือดสมองตีบ เส้นเลือดสมองแตก รวมถึงตำแหน่งที่เกิดโรค โดยจะใช้เวลาฟื้นฟูสมองและร่างกาย (Golden Period) ไม่เกิน 3 - 6 เดือนแรก หากผู้ป่วยได้รับการฝึกและดูแลอย่างถูกต้อง สมองจะพัฒนาและแสดงศักยภาพได้ไวขึ้น ผ่าน 6 เดือนไปแล้ว ก็ยังสามารถฝึกอย่างต่อเนื่องได้เรื่อย ๆ

    การได้รับการฟื้นฟูและการดูแลจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางด้านโรคสมองและระบบประสาท แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านเวชศาสตร์ฟื้นฟู นักกายภาพบำบัด นักกิจกรรมบำบัด นักจิตวิทยา นักวิทยาศาสตร์การกีฬา พยาบาลวิชาชีพ นักโภชนาการ และผู้ช่วยพยาบาล ที่ช่วยฟื้นฟูสมอง และดูแลผู้ป่วยอย่างเต็มศักยภาพ  ทำให้มีพัฒนาการได้ไวและดียิ่งขึ้น

•  ร่างกายชา อ่อนแรง ครึ่งซีก
•  ใบหน้าอ่อนแรง หน้าเบี้ยว อาจจะมีอาการแขนขาอ่อนแรงร่วม
•  มีอาการเวียนศีรษะ การทรงตัวไม่ดี
•  กลืนอาหารลำบาก
•  พูดไม่ค่อยได้ พูดลำบาก พูดไม่ชัด อาจจะมีอาการฟังไม่เข้าใจร่วมด้วย
•  ตาข้างใดข้างหนึ่งมัว เห็นภาพซ้อน อาจมองไม่เห็นได้ และอาจจะมีอาการคล้ายม่านบังตาฉับพลัน
•  ปวดศรีษะฉับพลันอาจจะจนถึงขั้นรุนแรงได้
•  มีอาการเวียนศีรษะ รู้สึกสับสน หรือเสียการทรงตัว อาจจะเกิดร่วมกับอาการอื่นๆด้วย

 เป้าหมายในการดูแลและฟื้นฟูผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง Stroke

1.  เพื่อให้ผู้ป่วยสามารถกลับไปดำเนินชีวิตและทำกิจวัตรประจำวันได้ปกติ
2.  เพื่อให้สมองได้เรียนรู้ จดจำได้ง่ายขึ้น
3.  เพื่อให้ผู้ป่วยดึงศักยภาพในการทำกิจกรรมต่างๆ อย่างเต็มที่
4.  เพื่อไม่ให้ผู้ป่วยเกิดภาวะแทรกซ้อนจากการนอนติดเตียง
5.  เพื่อไม่ให้ผู้ป่วยเกิดการพิการซ้ำซ้อนเกิดขึ้นอีก

การวางแผนการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง Stroke

    สภาพด้านร่างกายและด้านจิตใจของผู้ป่วยต้องพร้อมอย่างยิ่ง การฟื้นฟูผู้ป่วยเส้นเลือดในสมองแตกหรือผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองจะขึ้นอยู่กับการประเมินอาการและการตั้งเป้าหมายของทีมแพทย์ พยาบาล นักกายภาพบำบัด ในระยะเวลา 3-6 เดือน

ด้านร่างกาย

      ผู้ป่วยกลุ่มโรคทางสมอง ควรได้รับการพักผ่อน การทำกิจกรรมออกกำลังกายอย่างเหมาะสม และฝึกการยืน นั่ง เดิน ฝึกมือและแขน และการฝึกการสื่อสารของผู้ป่วย เพื่อป้องกันการเกิดโรคโรคหลอดเลือดสมองซ้ำ

ด้านจิตใจ

    สภาพจิตใจของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองเป็นเรื่องที่สำคัญ ผู้ป่วยอาจจะมีอาการซึมเศร้า ไม่อยากทำอะไร หรือร้องไห้ได้ มีอาการเบื่ออาหาร ตัวเองขาดความมั่นใจ ไม่มีสมาธิ ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยได้ โกรธหรือหงุดหงิดง่าย ซึ่งอาการดังกล่าวนี้จะขึ้นอยู่กับผู้ป่วยแต่ละบุคคล การที่ผู้ดูแล ญาติ และลูกหลาน ควรให้กำลังใจสม่ำเสมอ การดูแลผู้ป่วยอย่างถูกวิธีก็เป็นสำคัญ