ภาพรวมการเปลี่ยนแปลงของกล้ามเนื้อตามวัย
การลดลงของมวลกล้ามเนื้อเมื่ออายุมากขึ้นเป็นกระบวนการธรรมชาติที่เกิดขึ้นกับทุกคน ในทางการแพทย์เรียกว่า "ภาวะมวลกล้ามเนื้อน้อย" (Sarcopenia) ภาวะนี้พบได้บ่อยถึง 1 ใน 3 ของประชากรผู้สูงอายุ และมีผลกระทบอย่างมากต่อคุณภาพชีวิต
มวลกล้ามเนื้อของคนเราจะสูงสุดในช่วงอายุ 30-40 ปี หลังจากนั้นจะเริ่มลดลงประมาณ 1-2% ต่อปี โดยเฉพาะผู้ที่ไม่ค่อยเคลื่อนไหวร่างกายอาจสูญเสียกล้ามเนื้อได้สูงถึง 30% ตลอดช่วงชีวิต
กลไกการลดลงของมวลกล้ามเนื้อ
ภาวะมวลกล้ามเนื้อน้อยไม่ได้เกิดจากสาเหตุเดียว แต่เป็นผลมาจากหลายปัจจัย ได้แก่:
- การเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยา: จำนวนและขนาดของเส้นใยกล้ามเนื้อลดลง และมีเซลล์ไขมันเข้ามาแทรก
- การเปลี่ยนแปลงของระบบฮอร์โมน: ระดับฮอร์โมนที่สำคัญต่อการสร้างกล้ามเนื้อ เช่น เทสโทสเตอโรนและโกรทฮอร์โมนลดลง
- ระบบประสาทที่เสื่อมสภาพ: เซลล์ประสาทที่เชื่อมระหว่างสมองและกล้ามเนื้อเสื่อมลง ทำให้การสั่งการลดลง
- การเปลี่ยนแปลงของเมแทบอลิซึม: ความสามารถในการสร้างโปรตีนลดลงและมีการสลายโปรตีนเพิ่มขึ้น
ปัจจัยเสี่ยงที่เร่งการสูญเสียกล้ามเนื้อ
ปัจจัยภายนอกที่ทำให้ภาวะ Sarcopenia แย่ลงได้:
- การขาดการเคลื่อนไหว: การไม่ออกกำลังกายทำให้กล้ามเนื้อลีบลง
- ภาวะโภชนาการไม่เพียงพอ: ผู้สูงอายุส่วนใหญ่มักได้รับโปรตีนไม่เพียงพอ
- ปัจจัยด้านวิถีชีวิต: การดื่มแอลกอฮอล์และการสูบบุหรี่
อาการและแนวทางการป้องกัน
อาการที่ควรสังเกต ได้แก่ ลุกนั่งลำบาก, หกล้มบ่อย และเหนื่อยง่าย
แนวทางการป้องกันและดูแล
- การออกกำลังกาย:
เน้นการออกกำลังกายแบบต้านทาน (Resistance Exercise) เช่น การยกน้ำหนักหรือใช้ยางยืด
- โภชนาการ:
รับประทานอาหารที่มีโปรตีนสูง โดยเฉพาะกรดอะมิโน Leucine ซึ่งพบมากในเนื้อสัตว์ ปลา และไข่
- การจัดการปัจจัยเสี่ยง:
หลีกเลี่ยงแอลกอฮอล์และบุหรี่ รวมถึงดูแลสุขภาพช่องปากให้ดี