พิธีกร : คุณสมภพรู้จัก KIN ได้อย่างไรคะ

คุณสมภพ : ก็จริง ๆ แล้วคุณแม่เป็น Stroke มานานแล้วเป็นมา 4-5ปี แล้ว ทีนี้พอแม่อาการหนักรู้สึกว่าอาจจะต้องหาศูนย์ที่เฉพาะทางเรื่องนี้จริง ๆ แฟนก็เลยเค้นหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตให้ ก็มีหลายที่ขึ้นมาเยอะมาก แต่เจอ KIN เป็นอันดับแรก ๆ เราเลยลองดูข้อมูลว่าเคยมีคนรีวิวยังไงบ้าง ดูสถานที่ ซึ่งใกล้ที่ทำงานผมมาก ดูความสะอาด ดู Private น่าจะดูดีเลยแหละครับ

 

พิธีกร : ตอนที่รู้ว่าคุณแม่เจ็บป่วยรู้สึกยังไงบ้างคะ

คุณสมภพ : ครั้งแรกสุดนะครับที่รู้ว่าคุณแม่ป่วยคือคุณแม่ไปต่างจังหวัดไปที่ฉะเชิงเทรา แล้วคุณแม่ก็มีอาการเลยไปโรงพยาบาลแล้วทางโรงพยาบาลก็โทรมาบอกผมกับน้อง ทุกคนก็ขับรถไปฉะเชิงเทราเลยเพื่อไปดูแม่ครั้งแรกที่รู้ก็รู้สึกไม่ค่อยดีนะรู้สึกว่าแม่เรายังไม่ถึงวัยที่จะป่วยไวขนาดนี้ มันไม่ใช่เลยแต่ก็ต้องยอมรับว่าเขาเป็น Stroke จริง ๆ ต้องคอยระวังเรื่องหลาย ๆ เรื่องรู้สึกเสียใจที่แม่มาเป็นอะไรตอนนี้

 

พิธีกร: สำหรับเหตุผลที่เลือกให้ KIN ดูแลคุณแม่

คุณสมภพ : ก็อย่างที่บอกนะครับ พอผมหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตก็มีหลาย ๆ ที่ ผมก็เลือกดูสถานที่ การดูแล ราคา อะไรทุกอย่าง ประกอบ

 

    เอาง่าย ๆ เพราะไม่ใช่ทุกที่ที่จะรู้ว่าการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองทำยังไงไม่ใช่แค่เราไปฝากแม่ที่ Nursing Home หรือไปฝากแม่ที่บ้านดูแลคนชราผู้ป่วยไม่ได้จบแบบนั้น มันจบตรงที่ว่าเขาดูแลแม่เราได้ดีและรู้เฉพาะทาง รู้ถึงเรื่องโรคมากน้อยแค่นั้น มากกว่าครับ

 

พิธีกร : โปรแกรมที่ได้เลือกใช้กับคุณแม่มีโปรแกรมอะไรบ้างคะ

คุณสมภพ : ที่ Kin ใช่ไหมครับ โปรแกรมที่ผมเพิ่มมาก็จะมีกายภาพบำบัดเพิ่มเป็น 15 วัน ก็จะเป็นวันเว้นวันแล้วก็จะมีอีกอันคือ TMS ที่เป็นเครื่องกระตุ้นแม่เหล็กไฟฟ้าที่สมองอันนี้ทำ 5 ครั้งครับ

 

พิธีกร : หลังจากที่ได้ทำ TMS ควบคู่กับการทำกายภาพบำบัด ไปมีความแตกต่างไหมคะ

คุณสมภพ : ผมว่าเห็นชัดนะแตกต่างเลยเพราะว่าตอนที่คุณแม่เป็นหนัก ๆ ช่วงนั้น แม้กระทั้งยืนยังยืนไม่ได้เลย แล้วก็คิดช้า พูดช้า พอมารักษามีการทำกายภาพอยู่สม่ำเสมอแล้วก็ทำ TMS ที่เป็นเครื่องกระตุ้นแม่เหล็กไฟฟ้าที่สมองแม่เขาก็บอกว่าแม่รู้สึกถึงปลายประสาทที่แบบอยู่ไกล ๆ มากขึ้น เพราะว่าปกติคือปลายประสาทจะไม่ถึง เขาจะงอนิ้วไม่ได้เลยเขาแทบจะไม่รู้สึกเลยตรงปลายประสาทที่อยู่ไกลส่วนปลายทั้งหลาย พอกระตุ้นเขาก็รู้สึกมากขึ้นก็รู้สึกขยับได้รู้สึกว่ามันมีอยู่จริงตรงนั้นแล้วเขาก็เริ่มมีแรงมากขึ้น กายภาพบำบัดก็ทำให้เขาแบบจากไหล่ซ้ายเขาติด ๆ ก็ขยับได้มากขึ้น เพราะปกติเขาติดไหล่ซ้ายผมก็ไม่รู้ว่าเขาติดตอนไหน เขาไม่ได้บอกอะไรเลย จนกระทั้งมาที่ KIN แล้วนักกายภาพบอกว่า พี่ครับแขนคุณแม่ติดนะแขนซ้ายยกสุดไม่ได้แม่เจ็บ เราเลยเออเขาไปติดตอนไหนไม่ได้บอกเรา ที่นี้ก็พยายามช่วยดูกายภาพบำบัดให้แม่ยกขึ้นได้ระดับนึงแหละแต่ยังไม่สุดแต่ก็ดีขึ้นกว่าเดิม ทำให้ผมรู้อะไรหลายอย่างในตัวแม่ที่ไม่เคยทราบมาก่อนเลยครับ